Thursday 25 August 2011

  अनोखी (भाग २)

त्याला समजत होत की ती आता फक्त एक मैत्रीण असण्यापेक्षाही खूप काही जास्ती आहे. त्याच्या आयुष्यात आणि मनात ती भरून राहिलीये, त्याला ती आवडू लागली सुरुवातीला तरुण्यासुलभ आकर्षण असेल कदाचित (हा विचार मनात आला आणि तो जरास हसलाही) कारण "प्रेम" या अद्भुत, मती गुंगवून टाकणार्या शब्दाचा अर्थ तो "ती" तशी आवडायला लागल्यावरच जगला, समजला होता. ते मयुरपंखी दिवस! ते सुंदर अवर्णनीय क्षण! आता त्याच्या आठवणीत जाऊन बसले होते. ते तिच्याचमुळे त्याला गवसले होते. त्याला वाटले हे 'क्षण' सुधा कसे समजूतदार आणि  practical पुढचा आला की पहिला शहाण्यासारखा जाऊन बसतो आठवणींच्या रांगेत!! कधी तरी मग मागे वळून बघताना ओठांवर हसू आणतो तर कधी डोळ्यांना धार लावतो. ते हुरहूर लावणारे दिवस ते वेडं वयं!!

 मग काय लहानपणापासून एक-मेकांबरोबर असल्याने शशी, अजय आणि विशाल यांच्यापासून त्याच "अनोखी" वेड काही लपून राहूच शकल नाही. मग वेगवेगळ्या कुप्त्या, युक्त्या तिला "पटवण्याच्या"! प्रयत्न सगळ काही सुरु झालं. तोही मुळातच जिद्दी, बिनधास्त, strong , सेन्सेटिव, अभिमानी, मानी, तिच्याहून काकणभर जास्ती बोलघेवडा आणि मनस्वी.!! पण ते वय आणि वेळ नाजूक असते न!! कितीही हिम्मत वाला असला गडी तरी त्याची "ती" समोर आली की दातखीळ बसायचीच.  मग तो बिचारा तरी अपवाद कसा असेल याला? त्याचीही तिच अवस्था! वेग-वेगळ्या मार्गाने आणि प्रकाराने प्रयत्न करुन झाले पण काही फ़यदा नाही.. दिवसेंदिवस याचे अनोखी प्रेम वाढ्त होते. आणि ... करियरच्या द्रुष्टिने काहीतरी निर्णय घेणेही महत्वाचे होवू लागले. मग काय टेन्शन का काय म्हणतात ते पहिल्यांदाच त्याला अनुभवायला मिळाले. मग अश्या टेन्शन्स ना उपाय असतो आणि तो म्हणजे 2mm जाडीची आणि काही इंच लांबीची एक जादूची नळकांडी! तिच्यातून घेतलेला धूर आपल्या तोंडावाटे नाकावाडे बाहेर सोडला की म्हणे तो धूर आतली अस्वस्थता, टेन्शन्स, दु:ख घेऊन बाहेर पडतो. मग ओघानेच आठवली ती पहिली शिलगावलेली सिगरेट !!! 

आजूबाजूला अनोखी आणि आई पप्पा नाहीत ना याची खात्री करून मग चहाच्या टपरीवर, कॉलेजच्या बाहेर मित्रांशी share करत फुकलेल्या त्या सिगारेट्स,.. तो शांतपणे उठला हॉस्पिटलच्या खाली गेला आणि एक सिगारेट light केली, तो नाका-तोंडातून धूर सोडत राहिला पण आज मात्र काहीच जादू होत नव्हती त्याच मन स्थिरच होत नव्हत. त्या धुराकडे तो फक्त पहात राहिला. त्या सिगरेटशीही तिच्याच आठवणी जोडलेल्या होत्या. एकदा तिची वाट बघताना सहजच मित्रांच्या टोळक्यात त्याने एक सिगरेट शिलगावली आणि "ती" दिसताच ती नुकतीच पेटवलेली सिगरेट  तशीच टाकून पळला होता, तिच्या हाकेला ओ देत.(सिगरेट  साठी नंतर मित्रांनी त्याला जाम धुतला होता) तो अस्पष्ट हसला. मग थोडा सुखावला कारण तोच दिवस होता, त्याची अनोखी त्याच्या बरोबर आयुष्यभर चालायला त्याला साथ द्यायला तयार झाली होती. तिच्या जवळ जात त्याने," काय कुठे गाव  कोळपत फिरताय संध्याकाळच्या?" असा नेहमीचाच प्रश्न विचारला. पण तिने "स्वत:च बोला आधी" मग मला बोल" हे परिचित नेहमीचे उत्तर नाही दिले. ती फक्त हसली आणि म्हणाली मी ,.. short hand ,typing चा क्लास लावलाय,.. तो " good , first step towards your dream ". ती पुन्हा शांत हसली अपरिचित आणि म्हणाली  आपल काय? की, सदाच्या टपरीमागे सिगरेट ओढत बसायचं ???

ती जेव्हा सिरीअसली बोलते तेव्हा नो मस्ती हे इतके वर्षांच्या अनुभवातून त्याला कळून चुकल होत. तो शांतपणे म्हणाला "defence चेच पक्के करेन बहुदा." ती फक्त हुंकारली. काही क्षण शांत बसून नेहेमीसारख स्वच्छ हसत म्हणाली ," आलाय मोठा फौजी बनायला!! खूप ताकद हिम्मत आहे ना तुझ्यात?? आकाशाला गवसणी घालायची स्वप्न तुझी! पण कसा रे तू एव्हढ सगळ करणार? मनातली साधी गोष्ट माझ्यापर्यंत पोहोचवायलाही धजावत नाहीस, आणि येईल त्या प्रसंगाला कसा सामोरा जाणार म्हणे तू? ...." ती पुढेही खूप काही बोलली  पण त्याने काहीच ऐकल नाही तो सुन्न झाला. शेवटी ती वळली, तिला  पाठमोरी पाहिली आणि त्याला वाटल हातातून सगळच निसटून जातंय क्षणात!! कुठूनस त्याच्यात बळ संचारल ... त्याच्या डाव्या हाताची मजबूत पकड तिच्या उजव्या मनगटावर जाणवली. त्या पकडी बरोबर ती मागे खेचली गेली त्याच्या खूप खूप जवळ!!! तिच्या  शरीरावर  रोमांच फुलले ,. तिच्या हृदयाचे ठोके त्याला ऐकू जातील इथवर वाढले,.. आणि शेवटी त्याने तिला विचारले. ती तशीच होती त्याच्या जवळ,.. तिने फक्त "तू माझी होशील? .. देशील मला साथ आयुष्यभर ..........??," इतकच ऐकल. कारण पुढच काही तिच्या मेंदूपर्यंत पोहोचतच नव्हत. त्याचा तालबद्ध श्वास आणि तिच्या हृदयाचे ठोके ती शांतपणे ऐकत राहिली. ...

                                                                                                    क्रमश: 

No comments:

Post a Comment